โรคบรูเซลโลซิสเป็นโรคติดต่อจากสัตว์สู่มนุษย์เป็นหลัก

บรูเซลโลซิสหรือโรคไข้มาลตาเป็นโรคติดเชื้อที่เกิดจากแบคทีเรียชนิดหนึ่งชื่อ บรูเซลลาซึ่งมักพบในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม เช่น วัว ควาย แพะ แกะ หมู และสุนัข โรคนี้สามารถแพร่กระจายจากสัตว์สู่คนได้ โดยเฉพาะผ่านการบริโภคผลิตภัณฑ์จากนมดิบหรือเนื้อสัตว์ที่ไม่สุก หรือการสัมผัสกับสารคัดหลั่งของสัตว์ที่ติดเชื้อ โรคบรูเซลโลซิสติดต่อจากสัตว์สู่มนุษย์เป็นหลัก

โรคบรูเซลโลซิส หรือที่เรียกอีกอย่างว่า “ไข้มาลตา” หรือ “ไข้เมดิเตอร์เรเนียน” เป็นโรคติดเชื้อที่เกิดจากแบคทีเรียในสกุลบรูเซลลา โรคติดต่อจากสัตว์สู่คนนี้มักส่งผลต่อสัตว์ แต่คนสามารถติดเชื้อได้จากการสัมผัสโดยตรงกับสัตว์ที่ติดเชื้อหรือจากการบริโภคผลิตภัณฑ์จากสัตว์ที่ปนเปื้อน การทำความเข้าใจเกี่ยวกับการแพร่เชื้อ อาการ และการป้องกันโรคบรูเซลโลซิสมีความสำคัญอย่างยิ่งในการลดผลกระทบต่อสุขภาพของประชาชน

การแพร่เชื้อ
โรคบรูเซลโลซิสติดต่อจากสัตว์สู่มนุษย์เป็นหลัก โดยพบแบคทีเรียชนิดนี้ในวัว แพะ แกะ หมู และแม้แต่สุนัข โดยทั่วไปมนุษย์จะติดเชื้อได้จาก:
การรับประทานผลิตภัณฑ์นมที่ไม่ได้ผ่านการพาสเจอร์ไรส์ : ถือเป็นช่องทางการแพร่เชื้อที่พบบ่อยที่สุด การบริโภคนมดิบ ชีส หรือผลิตภัณฑ์นมอื่นๆ ที่ทำจากสัตว์ที่ติดเชื้ออาจทำให้แบคทีเรียเข้าสู่ร่างกายมนุษย์ได้
การสัมผัสโดยตรงกับสัตว์ที่ติดเชื้อ : บุคคลที่ทำงานในฟาร์ม โรงฆ่าสัตว์ หรือสถานพยาบาลสัตว์อาจสัมผัสกับเลือด เนื้อเยื่อ หรือของเหลวในร่างกายของสัตว์ที่ติดเชื้อ ทำให้เกิดการติดเชื้อได้
การหายใจเข้า : ในบางกรณี โรคบรูเซลโลซิสสามารถแพร่กระจายผ่านแบคทีเรียในอากาศ โดยเฉพาะในห้องปฏิบัติการหรือในกลุ่มคนงานที่จัดการกับวัสดุที่ปนเปื้อน

อาการ
โรคบรูเซลโลซิสสามารถแสดงอาการออกมาได้หลากหลาย โดยมักจะคล้ายกับไข้หวัดใหญ่ อาการอาจเกิดขึ้นได้หลายวันหรือหลายสัปดาห์หลังจากสัมผัสโรค และอาจคงอยู่เป็นเวลานานหากไม่ได้รับการรักษาอย่างเหมาะสม อาการทั่วไป ได้แก่:
ไข้ (มักเป็นๆ หายๆ หรือเป็นๆ หายๆ)
เหงื่อออก (โดยเฉพาะเวลากลางคืน)
ความเหนื่อยล้า
อาการปวดข้อ ปวดกล้ามเนื้อ และปวดหลัง
อาการเบื่ออาหารและน้ำหนักลด
อาการปวดหัว
โรคไข้ทรพิษเรื้อรังอาจนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรงมากขึ้น เช่น โรคข้ออักเสบ อวัยวะอักเสบ (ตับหรือม้าม) และในบางกรณี อาจเกิดปัญหาทางระบบประสาท เช่น เยื่อหุ้มสมองอักเสบ

การวินิจฉัยและการรักษา
การวินิจฉัยโรคบรูเซลลาจะได้รับการยืนยันโดยการตรวจทางห้องปฏิบัติการ เช่น การเพาะเชื้อในเลือด หรือการทดสอบทางซีรั่มเฉพาะที่ตรวจหาแอนติบอดีต่อเชื้อแบคทีเรียบรูเซลลา

การรักษาโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับการใช้ยาปฏิชีวนะเป็นเวลานาน โดยมักจะเป็นยาผสมระหว่างด็อกซีไซคลินและริแฟมพินเป็นเวลา 6 สัปดาห์ การรักษาอย่างทันท่วงทีและเหมาะสมถือเป็นสิ่งสำคัญเพื่อป้องกันภาวะแทรกซ้อนหรือการกลับเป็นซ้ำ

การป้องกัน
การป้องกันโรคบรูเซลโลซิสนั้นเกี่ยวข้องกับการลดความเสี่ยงจากการสัมผัสกับสัตว์ที่ติดเชื้อหรือผลิตภัณฑ์จากสัตว์ที่ปนเปื้อน มาตรการป้องกันที่สำคัญ ได้แก่:
บริโภคผลิตภัณฑ์นมพาสเจอร์ไรส์ : ควรแน่ใจว่านมและผลิตภัณฑ์นมพาสเจอร์ไรส์เสมอ หลีกเลี่ยงนมดิบหรือชีสที่ไม่ผ่านการพาสเจอร์ไรส์
ใช้ชุดป้องกัน : บุคคลที่ทำงานกับสัตว์ โดยเฉพาะในสถานที่เสี่ยงสูง เช่น ฟาร์มและห้องปฏิบัติการ ควรสวมถุงมือ หน้ากาก และเสื้อผ้าป้องกันอื่นๆ เพื่อลดการสัมผัสกับสัตว์หรือวัสดุที่อาจติดเชื้อให้น้อยที่สุด
การฉีดวัคซีนให้สัตว์ : ในบางภูมิภาค การฉีดวัคซีนป้องกันโรคบรูเซลโลซิสให้กับปศุสัตว์ถือเป็นกลยุทธ์สำคัญในการควบคุมการแพร่ระบาดของโรค
การจัดการผลิตภัณฑ์จากสัตว์อย่างปลอดภัย : เกษตรกรและสัตวแพทย์ควรจัดการกับการเกิดของสัตว์และการแปรรูปเนื้อสัตว์ด้วยความระมัดระวัง ฆ่าเชื้ออุปกรณ์ และใช้แนวทางปฏิบัติด้านสุขอนามัยที่เหมาะสม

แม้ว่าโรคบรูเซลโลซิสจะพบได้น้อยในประเทศพัฒนาแล้วหลายประเทศ แต่ยังคงเป็นความเสี่ยงต่อสุขภาพที่สำคัญในภูมิภาคที่ยังไม่มีมาตรฐานการฉีดวัคซีนสำหรับสัตว์และความปลอดภัยของอาหารที่ดีเพียงพอ การรับรู้ มาตรการป้องกัน และการรักษาในระยะเริ่มต้นถือเป็นสิ่งสำคัญในการจัดการกับโรคติดต่อจากสัตว์สู่คน บุคคลที่ทำงานใกล้ชิดกับสัตว์หรือบริโภคผลิตภัณฑ์นมดิบควรใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษเพื่อหลีกเลี่ยงการติดเชื้อ